MCT w sporcie
W kontekście sportowym, suplementacja średniołańcuchowych kwasów tłuszczowych (ang. medium chain fatty acids, MCFA; medium chain triglicerides, MCT) wzbudziła zainteresowanie naukowców, którzy upatrywali w ich spożyciu potencjalnych korzyści ergogenicznych (szczególnie w trakcie długotrwałych wysiłków fizycznych tj. triathlon, kolarstwo, czy biegi długodystansowe). Według obliczeń Askera Jeukendrupa około 30 g MCT stanowi 3−7% udziału energii w typowym długotrwałym wysiłku o charakterze wytrzymałościowym. (1) Czy MCT w sporcie rzeczywiście są tak przydatne?
MCT – co to takiego?
MCT to średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe - zawierają od 8 do 12 atomów węgla (C) w swoim łańcuchu:
– kwas kaprylowy (C8:0),
– kwas kaprynowy (C10:0),
– kwas laurynowy (C12:0).
MCT są dostępne w sprzedaży jako są komercyjne oleje wytwarzane z oleju kokosowego lub z oleju z ziaren palmowych. Australijski Instytut Sportu sklasyfikował MCT umieszczając je w tzw. grupie C, nie potwierdzając tym samym korzyści płynących z ich suplementacji w grupie sportowców, wbrew obiegowym opiniom i anegdotycznym dowodom mówiącym o efekcie „oszczędzania” glikogenu. Ten pozytywny efekt metaboliczny zaobserwowano tylko w 1 pracy i był on uzależniony od ilości spożytych MCT. (2)
Czy MCT jest dobre dla sportowców?
Zdolność MCT związana ze zwiększoną oksydacją kwasów tłuszczowych w trakcie ćwiczeń jest marginalna, a w najlepszym wypadku krótkotrwała. W praktyce sportowej (przed wysiłkiem) zawodnicy konsumują jednak posiłki bogate w węglowodany, czego skutkiem jest wzrost osoczowego stężenia insuliny, w wyniku czego korzyści wynikające z dodatku MCT nie są obserwowane. Paradoksalnie, w niektórych pracach suplementacja oleju MCT powodowała problemy żołądkowo-jelitowe.
MCT - jak działa?
Właściwości biochemiczne tych olejów zmienia krótszy łańcuch tych kwasów, gdzie do produkcji energii wymagany jest znacznie mniejszy wydatek energetyczny (są wchłaniane przez układ limfatyczny i nie wymagają obecności karnityny do ich transportu do mitochondriów). Dzięki łatwiejszej rozpuszczalności w środowisku wodnym oraz w fazie wodnej treści jelitowej, gdzie nie jest konieczne formowanie miceli, kwasy te konwertują bezpośrednio do acetylo-CoA, będącego jest kluczowym związkiem pośrednim w produkcji energii.
W przeciwieństwie do innych kwasów tłuszczowych, MCT są podobnie jak glukoza bardzo szybko metabolizowane i nie spowalniają tempa opróżniania żołądka, co jest wynikiem niższej masy molekularnej w porównaniu do długołańcuchowych kwasów tłuszczowych (z ang. long chain triglicerydes, LCT). Dzięki temu MCT zachowują formę ciekłą w temperaturze pokojowej oraz dobrze rozpuszczają się w wodzie. MCT są transportowane w krwiobiegu dzięki chylomikronom.
Olej MCT – z czego powstaje?
Olej MCT to przede wszystkim średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe, czyli wspomniane kwasy: kaprylowy i kaprynowy wchłaniające się w 95% bezpośrednio żyłą wrotną. Olej kokosowy składa się w 82% z nasyconych kwasów tłuszczowych, z czego blisko połowę stanowi kwas laurynowy, a pozostałą pulę uzupełniają kwas mirystynowy, palmitynowy, stearynowy oraz krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe. Kwas laurynowy w oleju kokosowym w ten sposób wchłania się w zaledwie 25% (pozostałe KT wchłaniają się przez naczynia limfatyczne pod postacią chylomikronów). Należy również pamiętać, że KT transportowane przy pomocy chylomikronów mogą zwiększać frakcję lipoprotein LDL, a KT przenoszone żyłą wrotną tych właściwości nie posiadają. Z tego względu w kontekście sportowym nie należy przenosić wyników badań MCT na olej kokosowy.
____________________
Autor: Łukasz Jaśkiewicz
Źródła
-
Van Zyl, C. G., Lambert, E. V., Hawley, J. A., Noakes, T. D., & Dennis, S. C. (1996). Effects of medium-chain triglyceride ingestion on fuel metabolism and cycling performance. Journal of Applied Physiology, 80(6), 2217-2225.
Literatura uzupełniające
-
Takeuchi H, Sekine S, Kojima K, Aoyama T. The application of medium-chain fatty acids: edible oil with a suppressing effect on body fat accumulation. Asia Pac J Clin Nutr. 2008;17 Suppl 1:320-3.
-
Krohn K., Koletzko B. 2006. Parenteral lipid emulsions in paediatrics. Current Opinion in Clinical Nutrition and Metabolic Care, 9, s. 319–323.
-
Waitzberg D., Torrinhas R., Jacintho T. 2006. New parenteral lipid emulsions for clinical use. J Par and Enter Nutr, 30, s. 351–367