W poprzednich częściach tej serii dowiedzieliśmy się, jak spożycie protein w różnych przedziałach wiekowych wpływa na jakość życia oraz samą przewidywaną żywotność. W tej części opisane zostało, jak cykliczne zmiany w dostępności białka oraz kalorii wpływają na aspekt długowieczności.

Cykliczność kluczem do długowieczności

Kluczem długowieczności może być cykliczne wprowadzanie organizmu w stan dominacji AMPK naprzemiennie z mTOR. Daje nam to wartości zdrowia metabolicznego przy jednoczesnym zachowaniu kontroli nad podziałami komórkowymi. Jeśli jesteśmy w stanie deprywacji cały czas, zaowocuje to chorobami niedoboru czynników wzrostu, czyli atrofią serca lub mózgu, demineralizacją kośćca, niewydolności wątroby. Z kolei nieustanna sygnalizacja o dostępności energetycznej niezaprzeczalnie będzie skutkowała przyspieszonemu starzeniu się organizmu.

Post a długowieczność

Przeprowadzenie postu (lub diety bardzo nisko kalorycznej, mającej na celu naśladowanie efektów postu) przez 5 dni – co udowodnił w swoich badaniach Walter Longo (światowej klasy badacz długowieczności) – powoduje w następstwie około 2 tygodniową redukcję w sygnalizacji IGF-1. Występuje zatem interwał czasowy, w którym zachodzą procesy recyrkulacji i przebudowy białek a także naprawy komórkowej. Nie ma natomiast istotnej sygnalizacji dla wzrostu.

Tracimy w tym czasie znaczną ilość tkanki tłuszczowej i wprowadzamy niezbędne ,,czyszczenie’’, pozbywamy się niepotrzebnych lub uszkodzonych struktur, toksyn, naprawiamy także nasze DNA i co ciekawe, generujemy komórki macierzyste.

Przez następne 2 tygodnie spożywamy normalną ilość kalorii i białka, a w pierwszych dniach niewiele więcej. Nawet przedłużony post nie wywołuje u większości osób hiperkompensacji. Wprowadzamy się z powrotem w stan preferencji anabolizmu. Dochodzi również do proliferacji i różnicowania się nowo powstałych komórek macierzystych do zdrowych, wyspecjalizowanych komórek. Ścieżka MTOR/IGF-1 musi być natomiast aktywowana przez odpowiednio długo, by dać organizmowi czas do rozwoju tych komórek. Ograniczając się do spożywania pokarmów tylko w oknie żywieniowym (typu Intermittent Fasting) nie osiągniemy takiego stanu.

Złoty środek?

Podejście to wprowadza dostatecznie długi i równoważący się okres, zarówno wzrostu jak i naprawy. Daje to naszemu organizmowi pewną cykliczność w redukcji ekspresji mTOR, która wydaje się być kluczowa w utrzymaniu długowieczności.

Są to najlepsze dowody naukowe, jakimi do tej pory dysponujemy. Warto również zaznaczyć, że są one wysoce intuicyjne oraz mogą być wprowadzane przez znaczą część osób.

Wyniki te odzwierciedlają także naturalne okoliczności, w jakich funkcjonowała i była przystosowana ludzkość na przestrzeni setek tysięcy lat. Okresy postu zawsze występowały naprzemiennie z okresami obecności pokarmu. Nieustanna dostępność do substratów energetycznych nigdy nie była spotykana przez ponad 99% historii naszego gatunku. Stanowi ona obecnie czynnik ograniczający maksymalizację długowieczności. Powinniśmy zrewidować nasze poglądy, że spożywanie 5 posiłków dziennie oraz dążenie do bycia w stanie sytości cały czas jest dla nas właściwe.

Ciekawym zjawiskiem widocznym w naturze jest fakt, że małpy człekokształtne tyją tylko w sezonie, gdy owoce są dostępne. Są one źródłem fruktozy, której funkcją jest zamiana w tkankę tłuszczową na potrzeby energetyczne sezonu zimowego. Jest to również przejaw naturalnych, cyklicznych zmian w dostępności pokarmu.

Problem polega na tym, że już od pewnego czasu nie mamy zjawiska sezonowości. Jemy owoce, które akurat chcemy w sklepie. Z szerokości geograficznej, z której chcemy. O porze roku, której chcemy - przez wszystkie pory roku. Jest to nienaturalne, ponieważ po okresie spożywania fruktozy i odkładania jej w formie tkanki tłuszczowej zawsze następował okres głodu, gdzie w sposób naturalny się jej pozbywaliśmy. Obecnie przez cały rok towarzyszy nam nieograniczony dostęp.


_________________

Autor: Robert Rybicki

Źródła:

A Periodic Diet that Mimics Fasting Promotes Multi-System Regeneration, Enhanced Cognitive Performance, and Healthspan - PubMed (nih.gov)