Czarci pazur lub diabelski szpon to tak naprawdę hakorośl rozesłana. Charakterystycznie wyglądająca roślina, której rdzennym terytorium występowania jest Afryka Południowa. O jej prozdrowotnych właściwościach wiedzieli już rdzenni mieszkańcy czarnego lądu, a na największą uwagę zasługuje część podziemna. W niej znajdziemy glikozydy irydowe, substancje czynne, posiadające potwierdzone klinicznie zastosowanie podczas występowania stanów zapalnych, bólowych oraz obrzęków. Co wiemy o właściwościach diabelskiego pazura? Jak może on poprawić nasze życie?

Czarci pazur - informacje

Jak wspomniano, Hakorośl (diabelski pazur) rozesłana występuje najczęściej na terenach Afryki. Tam osiąga około 50 cm wysokości oraz do 1,5m długości. Swoją nazwę zawdzięcza hakowatemu kształtowi części nadziemnej, która przypomina zaciskające się wielkie szpony oraz nietypowemu kształtowi wypustek z niełupki owocu, do złudzenia przypominające ostro zakończony hak.

Roślina ta w niektórych rejonach kuli ziemskiej funkcjonuje pod nazwą harpagophytum procumbens. Nazewnictwo to związane jest z greckiego - harpagon, oznaczającego hak. Odnotowano również, że Hakorośl przyczepiająca się do sierści zwierząt potrafi je dotkliwie zranić, dlatego po połączeniu tych wszystkich znaczeń i jej morfologii ochrzczoną ją Czarcim pazurem.

Surowcem do pozyskiwania suplementów opartych na bazie tej rośliny są bulwiaste korzenie przybyszowe, posiadające kolor ciemnobrunatny lub szarobrunatny. Zbiory najlepszych bulw następują tuż po przekwitnięciu rośliny. W sprzedaży znajdziemy najczęściej sproszkowaną część podziemną Czarciego pazura. Roślina ta trafiła do sprzedaży już w 1904 roku, przez niemieckiego osadnika, który sprowadził to ziele na tereny Europy.

Związki bioaktywne w Czarcim Pazurze

Bulwy tej rośliny są niezwykłym źródłem związków czynnych, które wykazują szereg pozytywnych właściwości na funkcjonowanie organizmu człowieka. W korzeniu hakorośli odnaleziono irydoidy o procentowym odsetku zawartości - 3%. Charakterystycznym dla tej grupy jest harpagozyd, którego zawartość sięga 2% w tej roślinie.

Dodatkowo w Czarcim Pazurze można doszukać się harpagidu, prokumbidu oraz prokumbozydu, werbaskozydu i izoakteozydu. Normą na dopuszczenie korzenia hakorośli do użytku jest zawartość harpagozydu nie mniejsza niż 1,2%. Lecz to nie wszystko! W tej dobroczynnej roślinie znaleziono również flawonoidy, glikozydy, trójterpeny, chinony i fitosterole. Analizy chemiczne tego ziela ujawniły również występowanie w niej węglowodanów, minerałów, wosków, aminokwasów oraz olejków eterycznych.

Zastosowanie i właściwości Czarciego Pazura

Najczęściej sproszkowany korzeń Hakorośli stosuje się podczas walki z zapaleniem stawów, reumatyzmem oraz bólami i stanem zapalnym. Dodatkowo Czarci pazur jest przydatny w przypadku przywracania odpowiedniej pracy układu trawiennego, normalizacji poziomów cholesterolu i mocznika.

Irydoidy związki organiczne zakwalifikowane do grupy monoterpenów, które znajdziemy w bulwie tego ziela posiadają silne właściwości przeciwreumatyczne. Badania kliniczne wykazały, iż stosowanie hakorośla zmniejszało ból stawów u 60 procent pacjentów. Podsumowując właściwości Czarciego pazura to:

  • wspieranie działania stawów, zmniejszenie stanu zapalnego,

  • polepsza relaksację i regenerację mięśni podczas spoczynku,

  • podnosi stopień regeneracji stawów,

  • polepsza trawienie i apetyt,

  • łagodzi skórne stany zapalne.

_________________

Autor: Tomasz Domoradzki